Yahuda İskariot

Yahuda İskariot, Nasıralı İsa tarafından seçilen on iki havariden biriydi ve en çok da İsa'ya ihanet eden havari olmasıyla ünlüdür.

On iki havariden biri olarak hizmet ettiği dönemde Yahuda, parayı yönetmekle görevliydi, ancak İncil onu muğlak bir figür olarak sunar ve hatta bazıları ortak para kesesinden çaldığından bahseder. Adı, İsa'nın çarmıha gerilmesine yol açan olayların başlamasına neden olan ve yetkililere teslim edilmesinden sorumlu olduğu için tarihe geçmiştir. Yahuda'nın soyadı olan "İskariot", doğduğu yere (belki de Yahudiye'deki Kerioth) atıfta bulunuyor olabilir veya sembolik bir anlam taşıyor olabilir.

İsa'nın aynı adı taşıyan iki havarisi vardı: Yahuda Taday ve Yahuda İskariot. Yahuda Taday ve Yahuda İskariot, İsa'nın iki farklı havarisiydi. Yahuda İskariot, İsa'yı otuz gümüş karşılığında yetkililere teslim ederek O’na ihanet etmesiyle bilinir ve bu da onu ihanetin sembolü haline getirir. Buna karşılık, Yakup'un Yahuda'sı olarak da bilinen Yahuda Taday, sadık bir havariydi ve özellikle zorlu davaların koruyucu azizi olarak kabul edilen bir aziz olarak hala saygı görür. İkisi arasındaki karışıklığı önlemek için İncil, Yahuda Taday’ın "İskariot olmadığını" açıklar.

Yahuda İskariot, Paskalya öyküsündeki favori karakter değildir. Yahuda ve İsa çok yakınlardı, ancak Yahuda otuz gümüş için İsa'ya ihanet etti. Yahuda'nın öyküsü, Tanrı'nın yolu yerine kendi yolumuzu seçtiğimizde neler olduğunun trajik bir hatırlatıcısıdır.

Yahuda, İsa'nın mucizelerini gördü ve öğretilerini dinledi, ancak yüreği İsa'nın sunduğu ışığı reddetti. Kendi arzu ve beklentilerine tutundu. Yahuda, İsa'nın farklı bir Mesih olmasını istedi: Siyasi bir lider, zengin ve nüfuzlu bir kişi, dünyasal bir kurtarıcı. Ve İsa onun kalıbına uymadığında, O'na ihanet etti.

Yahuda'nın ihaneti sadece fiziksel bir eylem değildi; aynı zamanda ruhsal bir reddetmeydi. Aydınlığa karşı karanlığı, özverili sevgiye karşı kişisel çıkarı seçti ve Yahuda İskariot yaptıklarının ciddiyetini fark ettiğinde, suçluluk duygusuna ve umutsuzluğa kapıldı. Petrus için de aynı lütfun kendisi için de var olup olmadığını anlamaya bile çalışmadı.

Yahuda, dönemin din adamlarıyla otuz gümüş karşılığında İsa'yı ele vermeyi kabul ettiği bir anlaşma yaptı. Son Akşam Yemeği sırasında İsa, havarilerinden birinin kendisine ihanet edeceğini duyurdu ve bunu ilk başta açıkça söylemese de, daha sonra bunun Yahuda olduğunu açıkladı. O gecenin ilerleyen saatlerinde Yahuda, askerleri İsa'nın Getsemani Bahçesi'nde dua ettiği yere götürdü. O’nu bulmaları için İsa’ya yaklaştı ve tarihe "Yahuda'nın öpücüğü" olarak geçen bir öpücük bıraktı. Bu öpücük, sevgi kisvesi altındaki ihanetin sembolüydü.

İhanetin ardından Yahuda pişmanlık duydu. İncil’in Matta bölümü, parayı iade etme girişiminden bahseder:

Rahipler bu parayla "Kan Tarlası" adı verilen bir arazi satın aldılar. Yahuda İskariot, ihanetin evrensel simgesi haline geldi. Sanatta, edebiyatta ve filmlerde birçok şekilde tasvir edilse de bunların neredeyse hepsi bir hain olmasını vurguluyordu. Ancak bazı modern yorumlar, hikâyedeki rolünü nitelendirmeye, hatta telafi etmeye çalışmaktadır. Fakat ne o gün ne de bugün Yahuda İskariot’un yaptıklarını hafifletecek tek bir açıklama bile yoktur. 

Yahuda İskariot'un hikâyesi yalnızca ihanetle ilgili değil, aynı zamanda dönüşüm anını kaçırmakla da ilgilidir. İsa ile yürüme ve O'nun lütfunu deneyimleme fırsatına sahipti, ancak o farklı bir yol seçti. Bu, İsa'ya yakın olanların bile O'nun sevgisinin dönüştürücü gücünü gözden kaçırabileceğini ifade eden bir hatırlatmadır.

Yüreğinizin, Dünya Işığı'na direnmesine izin vermeyin! Kendi arzularınızın sizi gerçeğe kör etmesine izin vermeyin. Kalbinizi İsa'ya açın, planlarınızı O'na teslim edin ve O'nun sizi içten dışa değiştirmesine izin verin. Yahuda trajedisinin sizin hikâyeniz olmasına izin vermeyin. Hayatı seçin, bağışlamayı seçin, İsa'yı seçin.