Son Akşam Yemeğinin Hikayesi

Leonardo Da Vinci'nun Son Akşam Yemeği, Milano'daki Santa Maria delle Grazie'deki duvara resmedilmiş bir fresk.

Bu, şimdiye kadarki en bilinen resimlerden biri olmasına rağmen, proje aslında başarısız bir deneydi. Da Vinci, ıslak sıva üzerinde yeni bir resim tekniği denedi. İlk başta çok etkileyiciydi, ancak teknik renklerin yavaş yavaş solmasına neden oldu. Resim yüzyıllar boyunca birçok kez restore edildi.

Leonardo da Vinci, "Son Akşam Yemeği" ve "Mona Lisa" adlı kalıcı eserleriyle tanınan İtalyan Rönesansı'nın önde gelen bir sanatçısı ve entelektüeliydi.

Leonardo da Vinci (15 Nisan 1452 - 2 Mayıs 1519) bir ressam, heykeltıraş, mimar, mucit, askeri mühendis ve tasarımcıydı, bir "Rönesans adamı"nın özü.

Meraklı bir zihne ve keskin bir zekaya sahip olan da Vinci, çalışmalarını büyük ölçüde etkileyen bilim ve doğa yasalarını inceledi. Fikirleri ve eserleri sayısız sanatçıyı etkiledi ve da Vinci'yi İtalyan Rönesansı'nın önde gelen isimlerinden biri yaptı.

Da Vinci sanatsal yetenekleriyle tanınmasına rağmen, kendisine atfedilen yirmiden az resim bulunmaktadır. Bunun bir nedeni de, ilgi alanlarının çok çeşitli olmasıydı, bu nedenle üretken bir ressam değildi. Leonardo da Vinci'nin en ünlü eserleri arasında, "Vitruvius Adamı", "Son Akşam Yemeği" ve "Mona Lisa" yer alır.

Leonardo Da Vinci, İsa Mesih'in ihanete uğradığı gece O’nunla aynı masada oturan havarilerin hepsinin karakterleriyle ilgili yıllarca çalışmalar yaptı. Birçok deneme taslağı olduğu bilinmektedir.

Leonardo Da Vinci, arkadaşlarıyla birlikte İsa'nın Son Akşam Yemeği'nin durumunu resmediyor. Masadaki kişilerden biri tarafından ihanete uğrayacağı gecedir. Resim, İsa'nın bunu duyurduğu andan hemen sonra aralarındaki söylentileri göstermektedir. Herkes hainin kim olacağını merak ediyor.

Hikaye, Kutsal Kitap’ta, Yuhanna Müjdesi’nin 13. bölümünde bulunabilir.

Kutsal Kitap’ın hikayesi İsa'nın, ne olacağını önceden bildiğini söyler. Öğrencilerden ikisi, Fısıh gecesine özel bir yemek için bir oda hazırlamak zorundaydı. Bu, Tanrı tarafından kölelikten kurtarılmalarını anmak için önemli bir Yahudi bayramıdır.

İsa ihanete uğradığı gece, arkadaşlarıyla bu özel geceyi kutladı. Akşamın başında, tüm öğrencilerinin ayaklarını yıkadı. Bu çok semboliktir çünkü o aslında liderleriydi, öğretmendi, hahamdı.

Her yıl, İyi Cuma'dan önceki günlerde birçok kilisede ayak yıkama için özel bir etkinlik düzenlenir. Bu, kendi öğrencilerinin önünde eğilen ve kirli ayaklarını yıkayan İsa Mesih'in alçakgönüllülüğünü temsil eder.

Papa Francis, 29 Mart 2018'de Roma'daki Regina Coeli hapishanesinde düzenlenen Kutsal Perşembe Ayini sırasında bir mahkûmun ayağını öpüyor.

Kutsal Kitap’ta bununla ilgili bir ifade vardır: 'Ama kul özünü alıp insan benzeyişinde doğarak ululuğunu bir yana bıraktı.' (Filipililer 2:7). Her insan İsa'nın yaptığı gibi yapmaya çağrılmıştır. Kendini alçaltmak ve diğerini onurlandırmak.

İsa'nın zamanındaki krallar ve imparatorlar genellikle çok zalimdi, köleler tarafından hizmet edilmekte ısrar ediyorlardı. Ancak İsa takipçilerine şöyle dedi: 'Sizin aranızda böyle olmayacak. Aranızda büyük olmak isteyen, ötekilerin hizmetkârı olsun.' (Matta 20-26). Liderler İsa'nın öğretilerini ve örneğini izlemeye başladığında dünyanın ne kadar farklı olacağını hayal edebiliyor musunuz?!

Son akşam yemeği hikayesi neden bu kadar önemli? İsa'nın ihanete uğradığı gece birçok şey oldu. Yuhanna Müjdesi’nin birçok bölümü İsa Mesih'in önemli öğretilerini içerir. Bu, birinin kendi ölümünün yakın olduğunu bildiğinde, sevdikleriyle paylaştığı son şeyler gibidir.

Kutsal Kitap’ta, Yuhanna Müjdesi’nin 14. bölümünden başlayarak okuyun.

Peki, birlikte yediğiniz son yemek olacağını bildiğinizde, arkadaşlarınızla paylaşacağınız şey ne olurdu? İsa Mesih öğrencilerine o kadar çok şey anlatacak ki, paylaştığı her şeyin derinliğini kavramak uzun zaman alacak.

Peki... İsa'nın söylediği meşhur son şey nedir? "Size yeni bir buyruk veriyorum: Birbirinizi sevin. Sizi sevdiğim gibi siz de birbirinizi sevin. Birbirinize sevginiz olursa, herkes bununla benim öğrencilerim olduğunuzu anlayacaktır." (Yuhanna 13:34-35) Tamam, bu roket bilimi değil, ne demek istediğini anlamak oldukça kolay, ancak pratikte İsa'nın bu basit isteğini yerine getirmek çok zor. Çünkü sevgi, her şeyinize mal olabilir. Tıpkı İsa'nın her şeyine mal olduğu gibi!

Rembrandt van Rijn, Leonardo da Vinci'den esinlenerek Son Akşam Yemeği'nin çizimi

“Yüreğiniz sıkılmasın. Tanrı’ya iman edin, bana da iman edin. Babam’ın evinde kalacak çok yer var. Öyle olmasa size söylerdim. Çünkü size yer hazırlamaya gidiyorum.’’ (Yuhanna 14:1-2)

İsa'nın yakın arkadaşlarıyla konuştuğunu duymak çok rahatlatıcı. Büyük kalabalıklara asla söylemediği şeyleri söylüyor. Arkadaşlarına yakınken kişisel olarak bir şeyler söyleyebiliyormuş gibi. Arkadaşları biraz anlamaya başlıyor, ancak on iki kişiden biri olan Filipus, Tanrı için dikkatli bir tanımlama olan 'Bize Baba'yı göster' dediğinde, İsa şöyle cevap verdi: 'Beni görmüş olan, Baba'yı görmüştür' (Yuhanna 14:9). Bu, bugün için de çok önemli: Cennetin dokunuşunu ve Tanrı'yı görmeyi özleyebilirsiniz, ancak ihtiyacınız olan tek şey İsa'yı görmektir.

Dürüst olmak gerekirse, bu ancak takip etmeye, güvenmeye, inanmaya başladığınızda kavrayabileceğiniz bir gizemdir. Bu sadece bilim değil, mantık yolu değil. Bu inanç. Ve inanç, ruhumuzun derin aleminde işlev görür. Öte yandan, aynı zamanda sadece günlük yaşamdır. Bana bir saniye verin, böylece bunu size açıklayabileyim…

Son Akşam Yemeği tablosunun karşısında, başka bir ressam olan Giovanni Donato da Montorfano'nun Çarmıha Gerilme tablosunu görürsünüz.

Matta Müjde’sinde, İsa'nın uzun bir konuşması yazılıdır. Konuşmanın bir bölümünde, İsa bir yargı günü olacağını söyler. Kulağa ağır geliyor, değil mi? Ancak bunun ne hakkında olduğunu kavramak için biraz zaman ayırın.

Kutsal Kitap’ta Matta Müjde’sinin 25. bölümünden başlayarak okuyun.

İsa'nın konuşmasını özetlemek gerekirse, son bir yargı günü olacak. İki grup Kral'ın (veya İnsanoğlu'nun) önünde belirecek. Bir grup doğru olanı yaptı. Bir grup bir şeyi ihmal etti. Peki, bu nedir? Bir grup daha mı doğru inanıyordu? Yoksa Tanrı'ya daha doğru bir şekilde mi ibadet ettiler? Yoksa özel bir şey mi yaptılar?

Temel olarak, yaptıkları oldukça sıradan bir şeydi. Açlara yiyecek verdiler. Susamışlara içecek verdiler. Yabancılara sahip çıktılar. Çıplakları giydirdiler. Hastaları ziyaret ettiler. Mahkûmları ziyaret ettiler. Kral, "Bunları benim için yapmış oldun" dedi ve bu, bunları yapanlar için bir sürpriz oldu, çünkü onu görmeden tüm bunları yaptılar. Sadece muhtaçları gördüler. Kral şunu söyledi: "Size doğrusunu söyleyeyim, bu en basit kardeşlerimden biri için yaptığınızı, benim için yapmış oldunuz."

Diğer grup muhtaçlara önem vermedi, bu nedenle onlar yeni krallığın bir parçası olmayacaklar!

Bu konuşmada İsa yeni bir kraldan bahsediyor. Ve sonunda, kralı bizzat görüp görmemeniz önemli değil... Her iki grup da O’nu tanımadı. Kral muhtaçlarla, zayıflarla, acı çekenlerle özdeşleşiyor. Onları görüp onlarla ilgilendiyseniz, Kralı gördünüz ve O’nunla ilgilendiniz. Şunu söyleyebilirim ki, bu devrimi kavrarsanız, İsa'nın başlattığı yeni gerçekliğe dokunmuş olursunuz!

Daha doğumundan itibaren İsa'yı yüksek yerlerde değil, alçakgönüllü bir ailede bulabilirsiniz. O acı çekti ve haksız bir ölümle öldürüldü.

Hiçbir şey değişmedi. Bugün de İsa'yı yüksek yerlerde, olağanüstü deneyimlerde bulamayacaksınız. O’nu muhtemelen kırık koşullarda, karanlık yerlerdeki küçük ışık huzmelerinde göreceksiniz... O’nu aramaya gittiğinizde, O’nu bulacaksınız.

Bu sanat eserinin sanatçısı bilinmiyor. Son Akşam Yemeği bittikten ve İsa arkadaşlarıyla binayı terk ettikten sonraki durumu resmediyor...

Son Akşam Yemeği'nden sonra İsa ve arkadaşları binayı terk etti. İsa'nın son gecesinde çok daha fazlası oldu. Arkadaşlarından biri olan Yahuda tarafından ihanete uğradı. Ve diğerleri karanlık geceye doğru kaçtılar, bu adamı kesin ve acımasız bir ölümle karşı karşıya, yalnız bıraktılar.

İnsanların bir adamdan bu kadar nefret etmeleri ve mesajı barış olmasına rağmen O’nun ölümünü arzulamaları nasıl mümkün oldu?

İsa hakkında söylenecek çok şey var. Hristiyan olmayanlar bile açıkça çağımızı başlatan bu Yahudi’den ilham alabilirler. İnsanlar O’nun hayatını, öğretilerini takip etmeye ve O’na güvenmeye başlarsa, bu dünya çok daha umut dolu bir yer olacak, çok daha sevgi dolu olacak.

Daha fazlasını bilmek ister misiniz? Daha fazlasını keşfetmek için zaman ayırın. Şu anda hayal bile edemeyeceğiniz şeyleri size getirecek manevi bir yolculuğa başlayın!