Parkinson teşhisi konulduktan sonra nasıl huzur ve sükunet içinde yaşarsınız?

"Komiktir ki, teşhis bizi bunaltmadı. Uzun anketleri doldurmamız gerektiğinde çok şey fark ettik. Ayrıca yürüme zorluğu ve kötü hafıza gibi daha önce kendimizde gördüğümüz şeylerin de bir teyidiydi. Yine de, teşhisten sonra düşünmeye başladık... şimdi ne olacak?"

"Parkinson tek başınıza geçirdiğiniz bir şey değil, bunu birlikte yaşıyorsunuz" diyor Martien. "Hasta olan Stieneke olabilir, ancak bu ikimizin de başına geldi. Benim hayatım da tamamen değişti. Karantinadan sonra ilk kez ofise döndüğümde baya gergindim. Eşim kapıyı tekrar açık mı bırakacaktı, yoksa ütü yapmaya mı başlayacaktı? Artık telefonumda bir takip cihazı vardı, böylece nerede olduğunu her zaman görebiliyorum. O da benim nerede olduğumu görebiliyor. tabii ki" İkisi de gülüyor.

"Böyle iyi bir bakıcım olduğu için çok mutluyum. Martien çok düzenli. Ben de eskiden öyleydim ama artık bu konuda pek iyi değilim. Her şeyi o takip ediyor. Tüm randevuları, düzenlemeleri yapıyor ve daha sonra tekrar gözden geçirmek için her şeyin notunu alıyor. Bazen yemek pişirirken kendimizi tencere ve tavaların arkasında buluyoruz ve bunlar hakkında çok konuşuyoruz." ve Martien şöyle devam ediyor: "Birbirimizi tetikte tutuyoruz. İyi günler için minnettarız, ama bazen ona hiçbir şey yokmuş gibi düşünmemesi gerektiğini de hatırlatmam gerekiyor. Çünkü o hasta ve bu asla geçmeyecek."

"Geleceğimiz çok belirsiz. Çünkü Parkinson'la her şey iki türlü de sonuçlanabilir. Hastalığın seyri çok kişiseldir. Hiçbir hasta birbirine benzemez. Parkinson Network'ten çok fazla bilgi alıyoruz, ancak dürüst olmak gerekirse bu bilgileri akşamları okumuyorum, çünkü çoğu sizi mutlu eden şeyler değil. Kötüleşmeye çok fazla odaklanmamaya çalışıyorum, bunun yerine gidişatı etkilemek için şimdi neler yapabileceğime bakıyorum. Örneğin, şu anda düzgün yürümeyi öğrenmek için çok fazla pratik yapıyorum. Çünkü şimdi iyi pratik yapmazsam, büyük bir ihtimalle bir daha yapamayacağım. Gerçekten her adımı düşünmem gerekiyor."

"Dışarıdaki tüm yardım ve kaynaklar için minnettarım. Ancak bazen gerçekten de zor oluyor." Martien şöyle diyor: "Birkaç yıl içinde emekli olacağım. Ama bu düşündüğümüzden çok farklı bir emeklilik olacak." Ve sonra Stieneke şunları paylaşıyor: "Yakın zamana kadar aklıma gelmemişti ama, torunlarımın büyüdüğünü görebilecek miyim?

“Kesinlikle unutmamam gereken şeylerin yazdığı çok fazla not var. İndüksiyon ocağını kapat, ütüyü kapat. Ayrıca, ‘dinlenmek ve huzur için dua edin’ yazan bir not da var. Ve her gün bunun için dua ediyoruz. Tanrım olmasaydı bu durumda ne yapacağımı asla bilemezdim. Delirirdim.”

“Tanrı'ya kızmadık. Olan oldu. Bunu değiştiremeyiz. Ayrıca bunun neden benim/bizim başımıza geldiğini de merak etmiyorum. Neden başımıza gelmesin? Kesinlikle Tanrı'nın iyi olduğuna inanıyorum ama bu, hayatımızda zor şeyler yaşamayacağımız anlamına gelmiyor. Tanrı iyi olduğu için asla hasta olmayacağımı söyleyemezsiniz. Bozuk bir dünyada yaşıyoruz ve bu dünyada sevdiğim şey Tanrı'nın tam burada olduğunu keşfetmek.”

“Son zamanlarda çok erken uyanıyorum. Bazen sabah 5:00 gibi. Bunun için hayal kırıklığına uğramak yerine, bu zamanı Tanrı ile baş başa vakit geçirmek için kullanıyorum. YouVersion'da bir okuma planı takip ediyorum. Sabahın erken saatlerinde Tanrı'ya odaklanmamı sağlıyor."

"Anketlerden birinde 10 dakikada altı ödev yapmam gerekiyordu. Dil bilgisi, matematik ve hikaye anlatımıyla ilgili şeyler. Biri tatillerle ilgiliydi. Çok kolay olduğunu düşündüm, çünkü çok fazla seyahat ediyordum. Ve hayatımda neyin önemli olduğundan da bahsetmem gerekiyordu. Bu yüzden Tanrı ile olan ilişkimi anlattım. Ve neyin çok özel olduğunu biliyor musunuz? O tatil hikayesiyle ortalamanın altında puan aldım, Tanrı ile olan hikayem ise ortalamanın üzerinde puan aldı. Daha sonra doktor, duygularla ilgili anıların beynimizde çok daha fazla bağlantı kurduğunu açıkladı. Beynimiz bunu çok daha iyi muhafaza ediyor. Tanrı, hafızamızda çok iyi saklanıyor."

"Eskiden merak ederdim, inancım test edildiğinde nasıl olacak?" diyor Stieneke. "Hayat aniden kolay gitmediğinde, aksiliklerle ve hayal kırıklıklarıyla başa çıkmak zorunda kaldığımızda... Huzur ve dinginliğin hala mümkün olması bana olağanüstü geliyor. Aslında bu durumla başa çıkma şekilimize şaşırıyoruz, ama her şeyden önce de minnettarız. Bu yüzden The Goodness of God ilahisini çok seviyorum. Hastalığa rağmen, özellikle hayatımızda Tanrı'nın iyiliğini deneyimliyoruz."

"Kuaförümüz saçımızı kesmek için evimize geldiğinde çok güzel bir an yaşadım. Şifa için dua etmesinin sorun olup olmayacağını sordu. Bir gece önce Martien'e, bunu kimsenin teklif etmediğini fark ettiğimi söylediğimi bilmiyordu. Çok dokunaklı bir andı."

"Yine de şifaya odaklanmıyoruz," diye açıklıyor Martien. "Şifa bulmamız gerektiğini düşünen insanları hemen hayatımızdan çıkarıyoruz. Tanrı'nın şifa verebileceğine %100 inanıyoruz ve bunun için dua ediyoruz. Ama biz kimiz ki şifa talep edebiliyoruz veya hak ediyoruz? Benim için en büyük mucize, zamanla dinlenmeyi ve huzuru deneyimlememizdir. Beni bu konuda ilhamlandıran bir Kutsal Kitap pasajı, Filipililer kitabının 4. bölümünün 6. ve 7. ayetlerinden geliyor.

"Hiç kaygılanmayın; her konudaki dileklerinizi, Tanrı’ya dua edip yalvararak şükranla bildirin. O zaman Tanrı’nın her kavrayışı aşan esenliği Mesih İsa aracılığıyla yüreklerinizi ve düşüncelerinizi koruyacaktır."

Stieneke için, "I Will Be There" ilahisi çok özel. "Aslında şarkının başlığı her şeyi söylüyor, Tanrı'nın her zaman sizin için orada olduğunu hatırlatıyor. Ben de bunu böyle deneyimliyorum: Tanrı benimle. Meslektaşlarıma Parkinson hastası olduğumu söylediğim anda bu ilahiyi de çaldım. Ondan hemen önce çok huzursuzdum. Yine de bunu şu şekilde anlatmak istedim. Hayatınızda hangi durumunda olursanız olun, Tanrı'dan huzur ve esenlik deneyimleyebileceğinizi göstermek istiyorum."

"Bunu okuyorsanız ve hayatınızdaki hastalıklarla veya hayal kırıklıklarıyla mücadele ediyorsanız, sizi Tanrı'dan huzur istemeye davet ediyorum. Sadece deneyin. Tanrı'nın sizi şaşırtmasına izin verin."

Hayatınızda huzur ve barış mı, yoksa sadece çok fazla kargaşa mı yaşıyorsunuz? Sorularınız mı var? Hikayenizi paylaşın! İnfo@isamesih.info  adresine e-posta gönderin veya danışmanlarımıza buradan mesaj gönderin.

Stieneke (62) ve Martien van den Helder (65) 35 yıldır evliler ve iki oğulları ve 6 torunları var. Yedinci çocuk yolda. Birlikte Veenendaal'da büyük bir keyifle yaşıyorlar. Martien Jesus.net'te bakım sonrası ve eğitim koordinatörü. Stieneke ev yardımcısı olarak çalışıyor ve Gıda Bankası'nda ve yaşlılar için günlük aktivitelerde gönüllü olarak çalışıyor.