İbrahim, İshak ve Yakup - tüm iyi şeyler üçten gelir

75 yaşında olduğunuzu hayal edin... Günümüzde bu şu anlama gelir: çoktan emekli olmuş. Ancak Abram için öyle değil (daha sonra 'İbrahim' adını alacaktı). Aslında, onun için hayat hemen hemen 75 yaşından sonra başladı. Buna baba olmak da dahil, ama ona daha sonra değineceğiz. Kutsal Kitap’taki hikayeye göre 75 yaşındaki İbrahim, Tanrı'dan, ev dediği yeri ve ailesinin çoğunu terk edip bilinmeyen bir diyara doğru bir yolculuğa çıkması için ilahi bir emir aldı. Şaşırtıcı bir şekilde Tanrı, Abram'a güçlü bir ulusun kurucusu olacağına dair güvence verdi,  yani sonunda baba olacaktı. Karısı Saray'ın çocuk sahibi olamaması nedeniyle bu vaat, belki de Rab Tanrı'dan önemli bir mesaj almaktan daha büyük bir mucizeydi. Böylece Abram, karısı Sara, yeğeni Lut ve biriktirdikleri mal varlıkları ve takipçileriyle birlikte Kenan diyarına doğru bir çöl yolculuğuna çıktı.

Ama sonra, Kutsal Kitap’ta dedikleri gibi, 'doğurma' meselesi var. İbrahim'in bir çocuk doğurması ve baba olması gerekiyordu. Uzunca bir süre sonra İbrahim ve Sara o kadar yaşlıydı ki, Tanrı sonunda bir çocukları olacağını söylediğinde Saray bu habere güldü. 'Gerçekten mi? Bir çocuk mu? Benim yaşımda mı?' Üzücü bir şekilde Saray, Mısırlı kölesi Hacer'i İbrahim'e sunarak Tanrı'nın vaadinin gerçekleşmesini 'zorla' sağlamaya çalıştı; amacı ona bir oğul doğurtmaktı. İşe de yaradı ve İsmail doğdu. Ancak, Tanrı'nın yolları bizimkiler gibi değildir. Zamanla Saray yine de hamile kaldı ve kendisi de bir oğul doğurdu: İshak. İsmail değil, (Tanrı ona da bakacak olsa da) ancak İshak, babasının Tanrı tarafından kendisine verilen vaadi miras alacak ve bir halk inşa edecekti. 

Ama henüz işin içinden çıkmış değiliz! İshak gençliğinde, İbrahim onu ​​Tanrı'nın emrine uyması için Moriya Dağı'na götürdü, 'bir sunak yap ve İshak'ı kurban et'. İbrahim bıçağını kaldırdığında, Tanrı'nın meleği araya girerek İshak'ı bağışladı. İbrahim bunun yerine çalılıklara takılmış bir koç gördü ve onu kurban etti. Birçoğumuzun hala sorularının olduğu garip ve rahatsız edici bir hikaye. Yine de, İbrahim'in sadakati başarıyla sınandı, Tanrı'nın sadakati ve kurtarıcı yolları güçlü bir şekilde gösterildi ve İshak yaşayıp hikayesini anlatabildi.

İshak yaklaşık kırk yaşındayken, kâtibi İshak'a bir eş bulması için bir hizmetçi gönderdi. İshak, Rebeka (uzaktan yeğeni) ile geri döndü. İshak ve Rebeka evlendiler, ancak ilişkileri çocukla bereketlenmemişti. Ancak Kutsal Kitap İshak'ın duasını şöyle anlatır, 'İshak karısı için RAB'be yakardı, çünkü karısı kısırdı. RAB İshak'ın yakarışını yanıtladı, Rebeka hamile kaldı. (Yaratılış 25:21) Kısa bir süre sonra ikiz bebekler dünyaya geldi: Esav ve Yakup.

İşte eşit iki kişi! Başından beri bu ikisi her zaman rekabet halinde gibi görünüyorlardı. Aslında, rahimden çıkarken Yakup'un, sanki önce çıkmak istiyormuş gibi, Esav'ın topuğunu tuttuğu söylenir. Ancak, Esav hala ilk doğan ve Yakup ikinci doğandı. Şimdi, o zamanki yasaya göre bu, her iki oğlunun da sonunda babalarının mirasının ve bereketinin bir kısmını alacağı anlamına geliyordu. Her ne kadar eşit parçalar halinde olmasa da. İlk doğan yaklaşık üçte ikisini ve ikinci doğan babalarının sahip olduğu her şeyin üçte birini alacaktı. Ve Esav'ın alacağı bereket, Yakup'un alacağından çok daha bol olacaktı.

Esav açık sözlü, güçlü, sözünün eri bir adamdı ve oldukça tüylüydü. Ancak Yakup çok daha tatlı dilliydi: hem görünüşüyle hem de davranışıyla. Ve bu küstah genç adam, Esav'ı ilk doğan haklarını kendisine vermesi için kandırmayı başardı. İkinci adım, yaşlı babası İshak'ı, Yakup'un Esav olduğuna inandırmaktı. Annesinin yardımıyla Yakup, neredeyse kör olan İshak'ı, Esav için olması gereken nimeti ona vermesi için kandırmayı başardı. Böylece kaos başladı. Esav, hain kardeşini öldürmek istiyordu ve Yakup'un ülkeyi terk etmekten başka seçeneği yoktu.

Yakup'un kaçması, sonunda daha iyi bir insan olmasına yol açacaktı. Tüm üç patriğin içinde sadece Tanrı'ya itaat etmekle kalmayıp, kendini Tanrı'ya adayan odur. Tabii ki bunu tipik 'Yakup' tarzıyla yaptı: 'Sonra Yakup bir yemin etti ve şöyle dedi: “Tanrı benimle olur, gittiğim yolda beni korur, bana yiyecek, giyecek sağlarsa, babamın evine esenlik içinde dönersem, RAB benim Tanrım olacak. Anıt olarak diktiğim bu taş Tanrı'nın evi olacak. Bana vereceğin her şeyin ondalığını sana vereceğim.’’ (Yaratılış 28: 20-22). Böylece Yakup kurtuluşa doğru uzun ve güzel bir yürüyüşe çıktı ve sonunda yeni bir isimle kardeşine döndü: İsrail.

Sizi 'patrikler' İbrahim, İshak ve Yakup'un hikayelerini deneyimlemeye davet ediyoruz. Yaşam biçimleri, Tanrı'nın öyküsünü insanlığın öyküsüyle birleştirir. Bu nedenle birçok yönden bizim de hikayemizdir.

Bu sahne, LUMO Gospel filmlerinin yaratıcılarının çektiği Eski Ahit filmi olan, The Covenant'tan diziden alınmıştır. Ezra'nın gözünden anlatılan film, Adem, Havva, Nuh, İbrahim, İshak, Yakup, Yusuf, Musa ve daha fazlasının hikayelerini canlandırıyor ve kelimesi kelimesine anlatımla Kutsal Yazılara sadık kalıyor. Hikayenin tamamını görmek ister misiniz? The Covenant'ı şimdi izleyin ve Tanrı'nın vaatlerinin gücünü deneyimleyin.