Şehvetin ve Açgözlülüğün Zincirlerini Kırın

Şehvet sadece cinsel arzularla ilgili değildir; bedeni (yüreği değil) tatmin eden her şeye karşı duyulan güçlü bir arzudur. Kendinizi fiziksel yakınlık, güç veya hatta ilgi gibi geçici zevklerin peşinde koşarken bulabilirsiniz. Şehvet, kontrolü ele geçirebilir ve arzularınızı geçici olarak tatmin etmenize rağmen temelde boş hissetmenize neden olabilir. Süleyman’ın Özdeyişler’i 6:25 şöyle der: "Böyle kadınların güzelliği seni ayartmasın, bakışları seni tutsak etmesin." Tanrı, bizi bu arzulara karşı korunmamız konusunda uyarır, çünkü bunlar bizi O'nda sahip olduğumuz gerçek tatminden uzaklaştırır. Hayatınızda şehvetle ilgili denemeler mi yaşıyorsunuz? Bundan nasıl kurtulacağınızı keşfetmek için okumaya devam edin.

Cinsel libido, kendi başına yanlış olmayan cinsel yakınlık için doğal bir dürtüdür. Ancak, zihninizi ve kalbinizi ele geçiren bir saplantı haline geldiğinde, zararlı eylemlere yol açabilir ve ilişkilere zarar verebilir. Tanrı, cinsel arzuların evlilik gibi sağlıklı, bağlı ilişkiler içinde yerine getirilmesini tasarladı. Ancak, bu tasarımın dışında şehvete teslim olmak yalnızca ruhsal sağlığınıza değil, aynı zamanda duygusal refahınıza da zarar verebilir. Yakup 1:14-15, bu saplantıların ilerlemesi konusunda bizi uyarır: "Herkes kendi arzularıyla sürüklenip aldanarak ayartılır. Sonra arzu gebe kalır ve günah doğurur. Günah olgunlaşınca da ölüm getirir".

Şehvet bizi Tanrı'nın tasarımından uzaklaştırıp zarar verebildiği gibi, açgözlülük de maddi zenginlik arzularımızı çarpıtabilir. Her ikisi de tatminsizlik tarafından yönlendirilir, bizi daha fazlasının bizi tatmin edeceğine ikna eder, ancak bunlar bizi sadece boş ve Tanrı'dan kopuk bir hale getirir.

Açgözlülük hayatımıza tehlikeli ve sinsi yollarla sızabilir. İster para, ister mal mülk veya statü arzusu olsun, açgözlülük tatminsizliğimizden beslenir. Kendimizi daha fazlasına sahip olmanın bizi tamamlanmış hissettireceğine ikna ederiz. Ancak İsa'nın kendisi bizleri uyardı, "“Dikkatli olun! Her türlü açgözlülükten sakının. Çünkü insanın yaşamı, malının çokluğuna bağlı değildir." (Luka 12:15). Maddeciliğin ve kapitalizmin yönlendirdiği bir dünyada, bu tuzağa düşmek kolaydır.

Açgözlülük ve maddecilik, değerimizin sahip olduklarımıza bağlı olduğuna inanmamıza neden olabilir, ancak bu, daha fazlasını istemenin hiç bitmeyen bir döngüsüne yol açar. Ne kadar biriktirirsek biriktirelim, asla yeterli olmaz. Bu, "daha fazlası" için sürekli çabalama bizi başkalarından ve Tanrı'dan koparabilir. Para doğası gereği kötü değildir, ancak para sevgisi yürek tutumlarımızı değiştirebilir ve bizi ruhsal boşluğa sürükleyebilir, 1. Timoteos 6:10'da açıkça belirtildiği gibi, "Çünkü her türlü kötülüğün bir kökü de para sevgisidir." 

Şehvet ve açgözlülüğün zincirlerinden kurtulmak, Tanrı'ya ve O'nun Sözü'ne yönelmekle başlar. Kutsal Kitap, bu mücadelelerin üstesinden nasıl gelineceği konusunda bilgelikle doludur, bize umut, yön ve güç sunar.

Şehvetle mücadele etmek için, zihnimizi yenilemeye ve düşüncelerimizi saf, kutsal ve onurlu olana odaklamaya çağrılıyoruz, Romalılar 12:2'nin önerdiği gibi: "Bu çağın gidişine uymayın; bunun yerine, Tanrı'nın iyi, beğenilir ve yetkin isteğinin ne olduğunu ayırt edebilmek için düşüncenizin yenilenmesiyle değişin." Açgözlülüğe direnmek için, memnun olma konusunda kendimizi geliştirmeli ve Tanrı'nın tüm ihtiyaçlarımızı karşılayan sağlayıcımız olduğunu hatırlamalıyız. Filipililer 4:19'un bu konuda ne dediğine bir bakın, "Tanrım da her ihtiyacınızı kendi zenginliğiyle Mesih İsa'da görkemli bir biçimde karşılayacaktır." 

Bağışlanmayı istemek de önemlidir. Şehvetli davranışlarda bulunmuş veya açgözlülüğün seçimlerimizi belirlemesine izin vermiş olsak da, Tanrı bizi bağışlamaya her zaman hazırdır. Ayrıca, kendimizi de bağışlamalı ve daha doğru bir şekilde yaşamak için adımlar atmalıyız.